Ama bu o kadar da kötü bir şey değil :P
Son zamanlarda çok bunaldım, okulun bunda payı büyük. Son dönem, mezun olacağım ya bitse de gitsek moduna girdim iyice. Kile bile zaman ayıramıyorum, siparişler iş gibi göründüğünden keyif vermiyor (zaten verilmiş sözleri yerine getirdikten sonra uzunca bir süre sipariş kabul etmeyeceğim), bir şey yapmak istemiyorum filan garip bir moddaydım. Sürekli bir yorgunluk bitkinlik; yorgun uyanıyorum, yorgun uyuyorum, sürekli omuzlarımda birer fil oturuyor resmen. Ne zamandır çizim de yapmıyordum ama dün sıkıcı derslerin birinde ufak karalamalar yaparken uzun zaman sonra (siz deyin 1 yıl, ben diyeyim 2) ilk kez bir şeyler çizdiğimi farkettim. Ve bu kadar bunalıklıkta, omuzlarımdaki kara fillere inat filizlenen ufak fikirler beni öyle mutlu etti ki... Hala umut var :P
Tükenmez kalemle çiziktirdiğim bu hanımkızımız şu siparişler bittikten sonra kukla olacak, çok net olarak da kafamda hayal edebiliyorum nasıl görüneceğini :)
Öyle bir heves motivasyon geldi, şipşak fotoğraflarını çekip paylaşayım istedim :) Modelleme süreci çizmimime de katkı sağlamış kesinlikle, eskiden bu kadar beğenmiyordum karalamalarımı, ya da keramet tükenmez kalemde midir nedir :P
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder